Holy Snikes foliage folly on Columbus day weekend.
Door: J.Luursema
Blijf op de hoogte en volg Annemieke& Hans
08 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville
Zaterdag 7 oktober
Relatief vroeg slapen (22:45 uur) betekent ook relatief vroeg wakker (07:00 uur). Toch (ruim) 8 uur slaap. Normaal haal ik de 6 nauwelijks....
Het is droog, maar een beetje bewolkt. Op naar het ontbijt en vriend Kenneth. Dit keer belanden we in een aparte zaal..... Connor is onze waiter en een jonge goedzak. Hij werkt ook met gehandicapten (nee, niet in het hotel....). We gaan weer voor de heerlijke kwark, wat scrumbled eggs, bacon en sausages... M. bestelt een rye toast, goed voor de spijsvertering.
We pakken de koffer in, gaan met de vintage elevator naar beneden en checken uit. Op naar Vergennes, Vermont. Het is zaterdag en merkbaar druk op de weg. In Conway stoppen we voor de Saco River covered bridge. Dan slaan we af naar de Kancamagus Highway (The Kanc) .......
Al na enkele mijlen zie je het: het Walhalla voor de foliage liefhebbers, de leaf peepers of hoe ze ook mogen heten. De bladeren zijn rijk qua kleurschakering en intens van kleur, het is prachtig. We stoppen om de haverklap en vooral niet op de aangeduide scenic view plekken, veel te druk. We zijn nl. niet de enigen die vandaag herfstkleuren aan het spotten (en fotograferen) zijn. Half Amerika lijkt wel uitgelopen...... Soms is het filerijden, maar het rijdt wel snel weer door. Amerikanen zijn gek op pick-up trucks en SUV’s. Chevy Silverado’s, GMC Yukon XL (want de normale is zeker te klein?). Ze rijden echter de meeste tijd leeg of met 1 of 2 mensen aan boord rond. Zo sleep je veel staal in de rondte met je gasguzzling V8, toch een beetje verleden tijd mobiliteit. Maar ja, die benzineprijs is echt veeeeel te laag. Zo rond de 2 dollar 50 voor 1 gallon, zo ongeveer 56 eurocent per liter. Musk heeft nog wat te doen. Onze hybrid verbruikt ondertussen zo 1 liter op 20 à 22 km.
Pas om 13:30 uur rijden Lincoln binnen, 54 km na Conway aan het westelijke uiteinde van de ‘Kanc’. We hebben mazzel gehad, het begint behoorlijk te regenen. We moeten dan het grootste gedeelte van de route naar Vergennes nog afleggen.
Om ongeveer 16:00 uur belanden we via de 112, 116, 10, 302 en 2 in Montpelier. We snakken naar een bak koffie en wat erbij. Bij het visitor centre kunnen we gratis parkeren. Als we de stad inlopen zien we bij elke parkeermeter dat er vandaag free parking is......
De cappucino is erg lekker en de mokka chocolade koek ook. Gesterkt vervolgen we onze weg. Na de 2 volgen we de 100B, de 100, de 17 en dan een stukje 7 naar de eindbestemming. De zon gaat prachtig onder. A. wil nog foto’s maken, ik rij liever door. A. pusht mij om toch op diverse plekken nog foto’s te maken en: ze had gelijk, awesome pictures! De hemel lijkt in brand te staan (of was dat nou de hel?), wij vinden het in elk geval een schitterend schouwspel.
In het donker komen we om 18:45 uur aan bij de Basin Harbor lodge aan de oevers van Lake Champlain. Snel inchecken en een plekje in het restaurant Red Mill reserveren, de main dining room is fully booked. We hebben een eigen huisje op het uitgestrekte terrein. We pakken de koffers uit en M. kan haar iPhone niet meer vinden......
Het ding staat uit want de vind mijn iPhone app geeft aan dat de telefoon off line is. Ene lichte paniek slaat toe. We zoeken en zoeken, maar nada. De telefoon moet dan of nog in Bar Harbor liggen of Jackson. Op mijn telefoon geen netwerk dus maar even naar de receptie. Zij bellen naar Jackson. Na mijn uitleg beloven ze te gaan zoeken.
In restaurant Red Mill eten we een lekkere risotto, maar ondertussen prakkizeren we ons suf waar die telefoon kan zijn. We sturen ook maar een e-mail aan Bar Harbor en Jackson. Terug bij het huisje doorzoeken we de auto, nada. Dan nog één keer de koffers helemaal nalopen en........., daar is ‘t ie!
Mailtjes gestuurd dat we hem hebben gevonden en gerust gaan we slapen....
Relatief vroeg slapen (22:45 uur) betekent ook relatief vroeg wakker (07:00 uur). Toch (ruim) 8 uur slaap. Normaal haal ik de 6 nauwelijks....
Het is droog, maar een beetje bewolkt. Op naar het ontbijt en vriend Kenneth. Dit keer belanden we in een aparte zaal..... Connor is onze waiter en een jonge goedzak. Hij werkt ook met gehandicapten (nee, niet in het hotel....). We gaan weer voor de heerlijke kwark, wat scrumbled eggs, bacon en sausages... M. bestelt een rye toast, goed voor de spijsvertering.
We pakken de koffer in, gaan met de vintage elevator naar beneden en checken uit. Op naar Vergennes, Vermont. Het is zaterdag en merkbaar druk op de weg. In Conway stoppen we voor de Saco River covered bridge. Dan slaan we af naar de Kancamagus Highway (The Kanc) .......
Al na enkele mijlen zie je het: het Walhalla voor de foliage liefhebbers, de leaf peepers of hoe ze ook mogen heten. De bladeren zijn rijk qua kleurschakering en intens van kleur, het is prachtig. We stoppen om de haverklap en vooral niet op de aangeduide scenic view plekken, veel te druk. We zijn nl. niet de enigen die vandaag herfstkleuren aan het spotten (en fotograferen) zijn. Half Amerika lijkt wel uitgelopen...... Soms is het filerijden, maar het rijdt wel snel weer door. Amerikanen zijn gek op pick-up trucks en SUV’s. Chevy Silverado’s, GMC Yukon XL (want de normale is zeker te klein?). Ze rijden echter de meeste tijd leeg of met 1 of 2 mensen aan boord rond. Zo sleep je veel staal in de rondte met je gasguzzling V8, toch een beetje verleden tijd mobiliteit. Maar ja, die benzineprijs is echt veeeeel te laag. Zo rond de 2 dollar 50 voor 1 gallon, zo ongeveer 56 eurocent per liter. Musk heeft nog wat te doen. Onze hybrid verbruikt ondertussen zo 1 liter op 20 à 22 km.
Pas om 13:30 uur rijden Lincoln binnen, 54 km na Conway aan het westelijke uiteinde van de ‘Kanc’. We hebben mazzel gehad, het begint behoorlijk te regenen. We moeten dan het grootste gedeelte van de route naar Vergennes nog afleggen.
Om ongeveer 16:00 uur belanden we via de 112, 116, 10, 302 en 2 in Montpelier. We snakken naar een bak koffie en wat erbij. Bij het visitor centre kunnen we gratis parkeren. Als we de stad inlopen zien we bij elke parkeermeter dat er vandaag free parking is......
De cappucino is erg lekker en de mokka chocolade koek ook. Gesterkt vervolgen we onze weg. Na de 2 volgen we de 100B, de 100, de 17 en dan een stukje 7 naar de eindbestemming. De zon gaat prachtig onder. A. wil nog foto’s maken, ik rij liever door. A. pusht mij om toch op diverse plekken nog foto’s te maken en: ze had gelijk, awesome pictures! De hemel lijkt in brand te staan (of was dat nou de hel?), wij vinden het in elk geval een schitterend schouwspel.
In het donker komen we om 18:45 uur aan bij de Basin Harbor lodge aan de oevers van Lake Champlain. Snel inchecken en een plekje in het restaurant Red Mill reserveren, de main dining room is fully booked. We hebben een eigen huisje op het uitgestrekte terrein. We pakken de koffers uit en M. kan haar iPhone niet meer vinden......
Het ding staat uit want de vind mijn iPhone app geeft aan dat de telefoon off line is. Ene lichte paniek slaat toe. We zoeken en zoeken, maar nada. De telefoon moet dan of nog in Bar Harbor liggen of Jackson. Op mijn telefoon geen netwerk dus maar even naar de receptie. Zij bellen naar Jackson. Na mijn uitleg beloven ze te gaan zoeken.
In restaurant Red Mill eten we een lekkere risotto, maar ondertussen prakkizeren we ons suf waar die telefoon kan zijn. We sturen ook maar een e-mail aan Bar Harbor en Jackson. Terug bij het huisje doorzoeken we de auto, nada. Dan nog één keer de koffers helemaal nalopen en........., daar is ‘t ie!
Mailtjes gestuurd dat we hem hebben gevonden en gerust gaan we slapen....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
