A room with a view......

Donderdag 12 oktober

We beginnen vandaag erg vroeg. A. kan de slaap niet vatten. Onze kamer kijkt uit op een plat dak waar een soort grote ventilator of airco op staat. Het ding maakt een constant laag brommend geluid. Als je er niet op wilt letten, is het effect dat je er juist op gaat letten.

Om middernacht de frontdesk maar even gebeld. Helaas is er geen andere kamer beschikbaar, het complex is fully booked. Dan de oordopjes maar in die A. in het vliegtuig heeft gekregen, helpt geen reet. Om 02:00 uur naar de frontdesk gelopen en wederom geklaagd. De technische dienst gaat ermee aan de slag. Weer een tegoedbon voor een gratis ontbijt gekregen, dat dan weer wel.

Uiteindelijk vallen we in slaap en worden om ca. 07:15 uur wakker van ontwakende mede hotelbewoners boven ons. Mooi duur hotel, maar weiger kamer 245!

De ontbijtzaal is van grote afmetingen. De ontvangst vriendelijk. Op de gebruikelijke vraag hoe het met ons gaat, antwoorden wij naar waarheid dat we uiterst beroerd geslapen hebben. De gang van zaken wordt uitgelegd. We presenteren onze tegoedbon en tsja, dan mag je alles nemen wat er is, ook à la carte. Eat 17 pancakes and then take a nap! Hij heeft humor.

The Equinox Grand Breakfast Buffet biedt voor het luttele bedrag van 25 dollar excl. tax alles wat je je kan wensen. Er zit wederom het nodige poeha publiek, te herkennen aan het geen gebruik maken van het buffet en voor alles bediend willen worden. Er is coffee to go die je zo zelf kunt pakken, maar sommigen bestellen zelfs dat bij hun ober. Die reageert goed met: ‘In Vermont anything is possible’. Wij genieten extra van een heerlijke kwark, scrambled eggs met voortreffelijk gebakken bacon enz enz enz.

Het is schitterend weer, koud en kraakhelder. Meer dan voldaan gaan we op weg naar Grafton en Newfane, twee typische Vermont dorpjes. Schilderachtig en rustig. De tocht voert deels over onverharde wegen door bossen, een nieuwe variant.

Door naar Brattleboro, een wat grotere stad met grote stadproblemen (zwervers). We zoeken echter naar de scenic routes en dorpjes. Via de 9 en de 100 komen we die volop tegen.

We zien nog een covered bridge, de hot rod van ZZ Top uit de clip ‘Gimme all your loving’ staat ergens te koop langs de kant van de weg en een te erge gift shop bij Hogback Mountain Scenic Overlook. Wel ff lekker kunnen p.....

Terug in Manchester lopen we een klein rondje in Manchester Village (met die marmeren trottoirs) en schieten nog wat foto’s. Dan is het straks lekker eten bij de Marsh Tavern incl. twee gratis drankjes, vanwege mijn verjaardag. Ze smaken nu al goed!

Voor deze gelegenheid hebben we ons netjes opgedoft. We beginnen maar met prosecco. Een heerlijk voorgerecht van burrata, met tomaat, aardbei, blaadjes munt en dressing. Daarna de heilbot op bedje van meergranen rijst en spelt met granaatappelpitten, weggespoeld met een glaasje witte wijn: heel erg lekker! De afsluitende espresso is ‘on the house’ omdat ik jarig ben en de tegoedbon voor de drankjes verlaagt de rekening met nog eens 20 dollar.

Ons motto is dan ook: zeg dat je jarig bent, ga ‘s nachts persoonlijk klagen bij de frontdesk over je kamer en dit alles levert zo maar 130 dollar op excl tax! Kost je ‘slechts’ één nachtrust.