Farvel Hurtigruten!

Woensdag 2 juli

Het werd weer een latertje........ Tot ongeveer 00.45 uur aan dek geweest met o.a. de twee Noren, Bjørn en Edmund om foto's van de zonsondergang te maken. We zitten nu zo zuidelijk dat de zon weer achter de horizon verdwijnt, om ....... even later weer op te komen. Toch duurt dat net iets te lang, ook doordat we inmiddels tussen eilanden en bergen door varen.

Dan maar te bed, om ............. om 07.00 uur eruit te gaan. We liggen nl. al in Trondheim. Dus, eruit, ontbijten en met de benenwagen de stad in. De huizen van de oude werf "Bryggen" vinden we het mooist. Vanaf de oude brug maken we foto's nadat we de broer van Manke Nelis hebben ingehaald. Nadat hij weer op gelijke hoogte met ons is gekomen raken we in gesprek en somt hij interessante wetenswaardigheden op over de oude werf. Hij geeft nog een goede tip over een betere plek om de Bryggen te fotograferen. Die volgen we natuurlijk op, en ja prachtige plaatjes. De zon staat precies goed en de oude gerestaureerde werven weerspiegelen prachtig in het water.

Om 10.00 uur varen we weer en gaat de reis naar Kristiansund. Onderweg af en toe zeemist die even plots opkomt als weer verdwijnt. We lezen het nodige en ik ga even naar een bijeenkomst met info over de ontschepingsprocedure in Bergen. Op enig moment komt er een medereiziger die we al eerder hebben gespot. Ik pas zeker drie keer in de beste man die met een groot glas bier de zaal in komt.........om 11.30 uur.............

In Kristiansund gaan we met de excursie mee die ons over de Atlantische kustroute voert. Een mooie fotogenieke weg die over talrijke eilandjes voert, wij hebben er veel zin in. We stoppen echter eerst een half uur bij een Stavkirke. Als we verder gaan leren we dat Amsterdam op palen van Noors hout is gebouwd. De volgende stop duurt een uur bij een restaurant om bacalao (gedroogde en gezouten kabeljauw) in tomatensaus te eten, hmmmmm. Dan vangt eindelijk de route aan!

Wij gaan op een andere plek in de bus zitten, maar enkele medereizigers lijken dat niet op prijs te stellen en raken enigszins van slag. De reisleider telt wel drie keer of iedereen nu weer in de bus zit en dan gaan we rijden.

Ik zie goede plekken om de weg te fotograferen, maar ....... de bus rijdt door.... Snel naar voren gerend en eens even informeren wanneer we gaan stoppen. Nog eventjes.... Ook de beste plek rijden we voorbij en we stoppen op een waardeloze plaats. Nijdig ren ik met Bjørn en Edmund een bergje op om een paar foto's te maken. De meute volgt als wij al weer naar beneden lopen, sommige kunnen dat gezien hun fysieke staat i.c. schoeisel beter niet doen.....

Met een 'lichte irritatie' denk ik nu of nooit en begin te rennen naar de goede plek, we hebben immers 10 minuten stoptijd. Nog een paar redelijke plaatjes gemaakt en na aansporingen van Miek om voort te maken vervolgens weer terugrennen. Edmund maakt nog een paar foto's van mij 'in volle vaart'. Wij gaan als laatste de bus weer in. Iedereen zit weer op zijn 'vaste plek'.

Daarna volgt er nog een goede plek om te stoppen, maar helaas. De reisleider debiteert ontelbare wijsheden en verhalen over de streek, maar dat registreren we inmiddels niet zo goed meer. Onderweg begint het ook nog te regenen......... De reisleider vertelt dat het vergeleken met London in dit gebied drie keer zoveel regent........

In Molde stappen we weer op de boot en vervolgen we de reis naar onze laatste aanlegplaats: Bergen. Daar schijnt het nog veel meer te regenen dan in de streek waar we nu zitten....... Het record staat op 120 dagen achtereen.......... Dat belooft wat.

Nacht woensdag op donderdag

Toch weer iets te laat naar bed. Het is bewolkt dus geen zonsondergang om te fotograferen. We liggen net en de boot komt in een wat ruwer vaarwater terecht. Rollen en stampen heet dat in zeemanstermen. Een enkele maal slaan golven krakend tegen de romp. In de hut begint er ook van alles te kraken en piepen. Het enige wat mij stoort zijn de kleerhangers die telkens tegen de kastwand tikken, vanuit het bed van Miek worden berichten aan mij doorgegeven over enig niet welbevinden.
Ze houdt het gelukkig wel 'droog'. In de hutten naast ons wordt de wc regelmatig doorgetrokken........... De kleerhangers de kast uit, Miek een pilletje en we vallen na enige tijd toch lekker in slaap.

Donderdag 3 juli

Helaas gaat de wekker om 08.00 uur. De hut moet voor 10.00 uur worden ontruimd voor nieuwe passagiers die in Bergen opstappen voor de tocht noordwaarts. Ons schema klopt op de minuut. Dat van de boot ook, we leggen om stipt 14.30 aan in Bergen.

Aangezien onze auto helemaal achteraan staat, rijd ik als laatste de boot af. Om de hoe, van de terminal wacht de baas al met de koffer. We laden de spullen weer in, Edmund maakt nog een paar foto's van ons en er volgt een korte rit naar het hotel. Inchecken en hup Bergen in.
We beginnen aan de haven en de Bryggen, oude pakhuizen uit de tijd van de Hanze. Het staat op de Wereld Erfgoed Lijst. Het begint fors te regenen, maar gelukkig niet voor lang. Daarna lopen we door een oud stadsdeel, Nordnes met kruipdoor, sluipdoor straatjes, fotogeniek is het zeker.
Vis eten we aan de haven en inmiddels is het helemaal opgeklaard. Het energieniveau heeft wat te lijden van de korte nachten op de boot, maar natuurlijk gaan wij nog even met de Fløibanen (cable car) naar de top van de Fløyen en genieten van een mooi uitzicht over Bergen. Terug beneden gaan we op karakter nog door de wijk Skansen. Mooi avondlicht en ook hier weer oude huizen.

Vrijdag 4 juli

Na een comateuze nacht lekker laat aan het ontbijt. Als we naar buiten gaan is het gelukkig droog..... We pakken nog een deel van Skansen en zien enorme rijen mensen staan bij de cable car, goed dat wij dat gisteravond nog hebben gedaan. De passagiers van twee grote cruiseboten zijn losgelaten in Bergen. Wij wandelen op ons gemak door mooie straatjes en ook nog door het fort dat de ingang van de haven 'bewaakt'.
's Middags bekijken we met vele toeristen en Noren een optreden van de militaire kapel Kongens Garde (garde van de Koning) op een groot plein. Met uiterste precisie worden excercitiefiguren en muziek voor ons weergegeven. De geweren voorzien van bajonet, worden zelfs één keer afgevuurd (in de lucht en met losse flodders). Ondanks het lichte poppenkastgehalte dwingt het optreden toch ook respect af. De chef (tambour maître) van het geheel zwaait vervaarlijk met een grote staf en straalt uit dat aan zijn functie een zeer groot gewicht moet worden toegekend..... Ook zijn sabel getuigt daar van.....

Helaas is het gaan regenen. We gaan de koffers reorganiseren voor de komende (laatste) dagen.